Harresi hiria

202. ARETOA

Miquel Navarro Espainiako eskultura garaikidearen artista berezienetakotzat jotzen da. Harresi hiria(2000–01) lan adierazgarria da, haren ibilbide osoko interesa islatzen baitu, hots, eskulturen bidez ideiak alderatzeko espazioak sortzea. 1973an lehenengo “hiria” egin zuen, eta ordutik beste hainbat egin eta berregin ditu, honako kontzeptu hauek beste modu batean hausnar ditzagun: espazioa, eraikuntzak, kokalekuak eta horiek guztiak neurtzeko giza gorputza erabiltzeko joera. Hiri horiek gaur egungo hirigintzako ereduak dituzte inspirazio-iturri eta eskultura-paisaia modukoak dira: arkitektura-elementuak dituzte eta horrela sorrarazten dute hiritik ibiltzearen esperientzia ikuslearengan. Navarrok lan hauen inguruan ibiltzera gonbidatzen gaitu, giza eskalaren nozioari eta errealitatearen eta adimenak hautematen duenaren arteko desberdintasunari buruzko gogoeta egin dezagun. Gure gizarte industrialaren ordena eta desordena agerian geratzen dira eskultura horietan eta Navarrok arkitekturaren eta eskulturaren arteko lotura konplexuari buruzko diskurtsoa laburtu eta aditzera ematen digu. Artistak dioenez “nire eskultura eskematikoenek ere, figuratiboak izateari utzi gabe, gizakiaren arrastoari jarraitzea ahalbidetzen dute”.