Aurrekoak

Erakusketak

Kontsultatu beharrezko informazio guztia Guggenheim Bilbao Museoan oraingo erakusketen eta aurki izango direnen inguruan.

Erakusketak | Guggenheim Bilbao Museoa

Helen Frankenthaler: Araurik gabe margotzen

Inaugurazio-hitzaldia

Helen Frankenthaler: Araurik gabe margotzen 

Audiogida

Entzuteko gidaren planoa

Fundación BBVA

Bere kutsu pertsonala: 1950eko hamarkada

Korronteari jarraituz: 1960ko hamarkada

Askatasun aurkitu berria: 1970eko hamarkada

Atalaseak: 1980ko hamarkada

Edertasunaren bila: 1990eko hamarkada

Azkeneraino margotzen: 2000ko hamarkada

Lagunartean

Eskulturarako gonbita

Helen Frankenthalerrek (1928–2011) funtsezko eginkizuna bete zuen espresionismo abstraktutik kolore-eremuen pinturarako trantsizioan. “Busti eta zikindu” teknika asmatu izanagatik da ezaguna, eta etengabeko esperimentazioan aritu zen sei hamarkada luzez. Hartara, mihise eta paper gaineko obren corpus zabala osatu zuen, zeinari gehitu behar baitzaizkio eskulturak, zeramika, tapizak eta obra grafikoa. Artistaren sorkuntza berritzaileak mundu osoko museo nagusien bildumetan jasota daude, eta inspirazio-iturri izaten jarraitzen dute gaur egungo artistentzat.
New Yorken sortua, Frankenthalerrek Vermonteko Bennington Collegen egin zituen arte-ikasketak, Paul Feeleyren eskutik eta artearen ikuspegi tradizionalari jarraituz egin ere. Ondoren, Manhattanera itzuli, eta abstrakziorako bidea hartu zuen. 1950eko hamarkadaren hasieran, bertatik bertara ezagutu ahal izan zituen New Yorkeko Eskolako figura nagusiak; gerraondoko Estatu Batuetako artearen ikono haiek ere, Frankenthalerrek bezalaxe, jarduera esperimentalaren aldeko apustua egiten zuten, eta batzuk artistaren lagunartearen parte bihurtu ziren. Helen Frankenthaler: Araurik gabe margotzen erakusketak artistaren ekoizpenaren berri ematen du, ardatz harturik hark artearen munduan izan zituen afinitate, eragin eta adiskidetasunen testuingurua. Hain zuzen ere, Frankenthalerrek 1953 eta 2002 bitartean sortutako hogeita hamar abstrakzio poetiko biltzen ditu, haren garaiko zenbait artistaren —Anthony Caro, Morris Louis, Robert Motherwell, Kenneth Noland, Jackson Pollock, Mark Rothko eta David Smith— pintura eta eskultura adierazgarriekin batera, haien artean sortu ziren sinergien erakusgarri.
Erakusketak ibilbide kronologiko bat proposatzen du, 1950eko hamarkadan hasi eta XXI. mendeko lehen hamarkadan amaitu. Atal bakoitza Frankenthalerren ibilbide oparoaren kapitulu bati dagokio, eta azalpen-testu bat du osagarri. Abstrakzioaren bide berriak ikertzeari sekula utzi ez zion artista aitzindari baten legatuaren lekukotasuna da Araurik gabe margotzen.
Erakusketa Florentziako Fondazione Palazzo Strozzik eta New Yorkeko Helen Frankenthaler Foundationek antolatu dute Guggenheim Bilbao Museoarekin lankidetzan, eta erakusketaren komisarioa Douglas Dreishpoon da, artistaren katalogo arrazoituaren zuzendaria.
Aretoa: 105
 
Helen Frankenthaler 
Urdin mugikorral (Moveable Blue), 1973 
Akrilikoa mihise gainean 
177,8 x 617,8 cm 
ASOM Collection 
© 2025 Helen Frankenthaler Foundation, Inc./Artists Rights Society (ARS), New York / VEGAP 
Argazkia: © ASOM Collection

IN FOCUS Helen Frankenthaler

Kronologia

Museoan

Helen Frankenthalerrek (1928–2011) funtsezko eginkizuna bete zuen espresionismo abstraktutik kolore-eremuen pinturarako trantsizioan. “Busti eta zikindu”

Helen Frankenthaler: Araurik gabe margotzen | Guggenheim Bilbao Museoa

Vito Acconci / Sergio Prego: YOU

Guggenheim Bilbao Museoaren Film &amp; Video erakusketa-programak etengabeko konpromisoa du mugimendudun irudiari lotutako praktika artistiko garaikideekiko.
Erakusketa honen abiapuntua Vito Acconci (New York, 1940–2017) eta Sergio Prego (Donostia/San Sebastián, 1969) artistek elkarrekiko garatu zuten lankidetza eta adiskidetasuna da. Diseinu espekulatiboan eta arkitekturan ardaztutako Acconci Studio etxearen jardueran funtsezkoa izan zen garai batean gurutzatu ziren bi sortzaileen bide artistikoak. Erakusketak Acconcik bideo- eta perfomance-arloan egindako lanaren ikuspegi subjektibo bat planteatzen du Pregok diseinatutako aurkezpen-sistema baten bidez. Euskal artistak eskulturaz duen kontzepzioan nabarmen antzematen da Acconcik espazio eraikiak eta haien barruan gorputzak mugiarazten dituzten indarrak ulertzeko izan zuen modu berezia. Bi-bien lanarekin bat dator zentzumenen, ikus-entzunezko baliabideen eta arkitekturaren arteko interakzioari berariazko arreta ematea, gorpuztasuna etengabe saiatuko balitz bezala kamerak hartutako mundu fisikoaren arau eta egituretara egokitzen. Bi artistentzat, artelanek tentsioen eta paradoxen adierazpen zehatz gisa funtzionatzen dute, eta adierazpen horien ondorioak zuzenean eragiten dio ikuslearen kontzientzia fisikoari berari.
Erakusketaren lehen zatian Pregoren zenbait bideo ikus daitezke, denak aldi berean erreproduzituta, eta aretoaren bazter batean Acconciren Zinta abian (1969) piezaren soinua entzuten da. Acconciren jardunak —behin eta berriz zenbatzen du lasterka doala, arnasarik gabe geratu arte— denboran eragiten du. Pregok, berriz, irudia editatzeko teknika xumeak erabiltzen ditu espazioan ezinezkoak diren posizioak eta mugimenduak aurkezteko. Acconciren ahotsa aretoaren beste muturrean ere entzun daiteke, oraingoan diseinu erradikalaren praktika laburbiltzen duen dokumental baten narratzaile bezala. Gune nagusian, Pregoren bi egitura puzgarri handi ikusiko ditugu: Acconciren bideo historikoen aukeraketa baterako proiekzio-pantaila gisa funtzionatzen dute. Egiten zituen performance grabatuetan, Acconcik ez zuen erabiltzen kamera bere burua erretratatzeko, probokatzeko baizik. Hatzarekin zuzenean seinalatzen edo tonu intimoan xuxurlatzen ikus dezakegu artista Zentroak (1971) eta Piztu (1974) lanetan, baita bere gorputza modu oldarkorrean probatzen ere Hiru egokitzapen-estudio (1970) obran. Pieza horietan, Acconcik arreta eskatzen du etsi-etsian, kamerak etorkizunean sare sozialetan izan bide zituen erabilerak aurreikusi izan balitu bezala. Obra sortu eta bost hamarkada baino gehiago igaro direnean, ezin dugu ekidin Acconciren bideo-lanek seinalatu egiten gaituztela sentitzea, askotan modu deserosoan seinalatu ere.
Aretoa: 103 
Komisarioa: Manuel Cirauqui
 
Vito Acconci 
Three Adaptation Studies, 1970 
Film Super 8mm transferido a video (fotograma) 
Courtesy Electronic Arts Intermix, New York

Guggenheim Bilbao Museoaren Film &amp; Video erakusketa-programak etengabeko konpromisoa du mugimendudun irudiari lotutako praktika artistiko

Vito Acconci / Sergio Prego: YOU | Guggenheim Bilbao Museoa

in situ: Refik Anadol

Erakusketaren partner-a:

1of1

Partner teknologikoa:

Euskaltel (Anadol)

Erakusketa hau in situ sailaren abiapuntua da. in situ praktika garaikideen mugak  gainditzen dituzten kokapen zehatzeko instalazioei eskainitako erakusketa-sail berria  da, eta arte plastikoak, teknologia, musika zein performancea jorratzen dituzten artisten  lanaren bidez espazioa hautemateko eta bizitzeko modu berriak arakatzea du helburu.
in situ: Refik Anadol erakustaldiak Arkitektura bizia: Gehry izeneko ikus-entzunezko obra  berritzaile bat aurkezten du: adimen artifizialaren (AA) eta arte generatiboaren bitartez  Frank Gehryren ondare arkitektonikoa berrasmatuz doan instalazioa. Pieza osatzeko, Refik  Anadol Studiok berariazko AA eredu bat sortu du —Large Architecture Model (LAM)—  teknologiarik berrienak erabiliz, eta, hainbat hilabetez, sarbide irekiko iruditeria, zirriborro  eta plano andana baten bidez trebatu du etengabe eraldatuz doazen forma dinamiko,  kolore eta mugimendu bihur dezan Gehryren lengoaia arkitektonikoa. Ikuskizun bisual  horren osagarri, Herim Karaogluk soinu-paisaia murgiltzailea konposatu du AAk sortutako  audioa eta Museoan bertan egindako grabazioak uztartuta.  Arkitektura bizia: Gehry elkarri lotutako sei ataletan egituratuta dago. Datuak irudimen  arkitektoniko bihurtzeko prozesu horretan, atal bakoitzak etapa zehatz bat irudikatzen du:
<ul>
<li>I. atala Datuen unibertsoa – Datuz eta materialez —artxiboko argazkiak, planoak eta egitura-dokumentuak— osatutako konstelazio zabal bat memoria-gune batean metatuz doa.</li>
<li>II. atala Datuen trazaketa – Datuak prozesatu ahala, patroi konplexuak sortzen hasten dira formen, testuren eta konposizio espazialen bidez.</li>
<li>III. atala Datuen tunela – Datuek ingurune bisual murgiltzaileak osatzen dituzte espacio sorrean, eta ingurune horiek gizakien eta makinen arteko lankidetzaren bilakaera-prozesuan sakontzera gonbidatzen dituzte ikusleak.</li>
<li>IV. atala Large Architecture Model – Gehryren formak eraldatuz, irudimenaren eta diseinuaren mugez gaindi doazen aukera arkitektoniko berriak sortzen ditu AAk.</li>
<li>V. atala Makinaren haluzinazioa – Abstrakzio-une bat da, non AAk sortutako egiturak muga espazial konbentzionaletik askatzen diren.</li>
<li>VI. atala Ametsak – Arkitekturaren unibertsorako itzulera, oraingoan unibertso horri AAren irudimen mugagabetik begiratuta. Bertan, arkitektura denbora errealean eraldatzen da, unean-unean sortuz eta eboluzionatuz doazen forma berriei bide emanez etengabe.</li>
</ul>
in situ sailari hasiera ematen dion Arkitektura bizia: Gehry erakusketa honek agerian uzten  du Anadolek AA bidez gauzatutako kokapen zehatzeko artearen etorkizunaz egiten duen  esplorazio-lana, non material bihurtzen diren datuak, eta etengabe aldatuz doan mihise  bihurtzen den espazioa, bertan bilduta memoria, forma eta irudimena.
Modu etikoan ustiatutako datuetan eta konputazio-praktika jasangarrietan oinarritutako instalazio honek sorkuntza digitalari buruzko ikuspegi arduratsua eskaintzen du berrikuntza eta erantzukizuna bateratuta.
Aretoak: 204, 208 
Komisarioa: Lekha Hileman Waitoller
 
Refik Anadol Studio 
Erakusketa-ikuspegia, Arkitektura bizia: Gehry (Living Architecture: Gehry) Guggenheim Bilbao Museoan 
© Refik Anadol, Bilbo 2025

Arkitektura bizia: Gehry lanaren atzeko prozesua

Erakusketa hau in situ sailaren abiapuntua da. in situ praktika garaikideen mugak  gainditzen dituzten kokapen zehatzeko instalazioei eskainitako

in situ: Refik Anadol | Guggenheim Bilbao Museoa

Budapesteko paper gaineko maisulanak

Buru-estudioak, ca. 1504–05

Vue de Sarmingstein sur le Danube, 1511

Venus, Kupido armagabetzen, ca. 1527–30

Holandar etxaldea, argi eta itzalen artean, 1635–36

Estudio-orria, Emakumezko bi modelo eta oihalak, ca. 1717

Budapesten ikuspegia, 1881

Nueneneko apaiz-etxeko lorategia neguan, 1884

Bi emakume elkar besarkatzen, 1915

Konposizioa, 1922

13 marra, 2016

Budapesteko paper gaineko maisulanak erakusketa Guggenheim Bilbao Museoaren eta Budapesteko Arte Ederren Museoa – Hungariako Galeria Nazionalaren arteko lankidetzaren emaitza da. Hungariar erakunde entzutetsuak Antzinarotik XXI. mendera bitarteko nazioarteko artea erakusten du jendaurrean, baita Erdi Arotik gaur egunera arteko hungariar artea ere. Haren funtsetan bereziki aipagarria da Estanpa eta Marrazki Bilduma, bai hartzen duen denbora-tarteagatik bai biltzen duen obra-kopuruagatik: europar egileen 9.000 marrazkiz eta 100.000 grabatu inguruz osatuta dago.
Erakusketa honek XV. mendetik gaurdainoko paper gaineko artearen ikuspegi zabala aurkezten du lan-sorta ugari eta oparo baten bidez. Hautatutako ia 150 maisulanak izen handiko artistenak dir —hala nola Albrecht Dürer, Leonardo da Vinci, Rafael, Rembrandt, Francisco de Goya, Miklós Barabás, Henri de Toulouse-Lautrec, Pablo Picasso, Egon Schiele, Victor Vasarely, Vera Molnar, Judit Reigl, Dóra Maurer, Georg Baselitz, Katharina Grosse eta Gerhard Richter—, eta marrazkigintzaren eta grabatugintzaren mende luzeko tradizioaren erakusle dira. Lanek agerian uzten dute genero biak etengabe egon direla berrikuntzetara zabalik eta askotariko irtenbide formalen bila, eta marrazkiaren eta grabatuaren funtsezko ezaugarriak eta efektu estetiko bereizgarriak azpimarratzen dituzte.
Hamabi atal tematikotan dago antolatuta erakusketa. Horietako bakoitzean, garaian garaiko ezaugarri nagusiak azaltzeaz gain, marrazkigintzaren eta estanpagintzaren alorrean egondako gai eta interakzio nagusiak jorratzen dira. Hala, marrazkiak eta estanpak berezkoa duten teknika-aniztasuna aurkezten da jendaurrean eta, maila sakonagoan, haien funtzioak ere jartzen dira agerian, dena helburu nagusi batekin: marrazkiak eta grabatuak artearen historian izan duten garrantzia erakustea eta, mendeen joanean eta joera eta estilo aldaketa ugariak gorabehera, beren funtsari leial eutsi diotela nabarmentzea.
Era berean, Budapesteko Arte Ederren Museoaren Estanpa eta Marrazki Bildumaren historia aberats eta gorabeheratsuaren ikuspegi orokorra eskaintzen du erakusketak, hau da, Hungariako paper gaineko obra- bildumarik garrantzitsuenarena. Osagarri gisa, artxiboko hainbat dokumentu ere jasotzen ditu Esterházy hungariar noble familiaren funtsetatik abiatuta jaio zen bildumaren jatorria azaltzeko eta museoaren zuzendari, arte-arduradun eta komisario askoren ahaleginari esker erdietsitako lorpenen berri emateko.
Aretoak: 205, 206, 207, 209 
Komisarioak: Kinga Bódi eta Marta Blàvia
 
Peter Paul Rubens (1577–1640) 
Artistaren seme Albert Rubensen soslai-erretratua, ca. 1618–19 
Klarion beltza eta sangina, lumaz eta pintzelez emandako tinta arrea eta ur-kolore arrea paper 
gainean, 
246 × 203 mm 
AEM EMB; inb. zkia. 1745 
Esterházy Bildumari erosia, 1871 
© 2025 Museum of Fine Arts, Budapest

Ideiak eta irudiak zabaltzen

Gubila eta akuafortea

Litografia

Xilografia

Budapesteko paper gaineko maisulanak erakusketa Guggenheim Bilbao Museoaren eta Budapesteko Arte Ederren Museoa – Hungariako Galeria Nazionalaren arteko

Budapesteko paper gaineko maisulanak | Guggenheim Bilbao Museoa

Tarsila do Amaral

Paris/São Paulo: modernitaterako pasaporteak

“Poiretek jantzitako caipiratxo” bat

Brasilgo paisaia asmatzea

Primitibismoa eta identitatea(k)

Brasil kanibala

Langileak

Paisaia berriak

Tarsila do Amaral (Tarsila izen artistikoz ezaguna) Brasilgo modernismoaren figura nagusietako bat izan zen, eta obra original eta iradokitzailea sortu zuen iruditeria indigena eta herrikoian ez ezik, eraldaketa bizian zegoen herrialde hartako dinamika modernizatzaileetan ere oinarrituta.
1920ko hamarkadan, São Pauloren eta Parisen artean bizi zela, Tarsilak bi kultura-hiriburu horietako abangoardien arteko zubi gisa jardun zuen, eta garai hartan Frantziako hiriburuan modan zeuden kubismoaren eta primitibismoaren galbahetik pasatu zuen bere unibertso ikonografiko brasildarra. Tarsilaren pintura Pau-Brasil eta antropofagia mugimenduen inspirazio-iturri izan zen. Mugimendu horiek kultura eta arraza anitzeko “benetako” Brasil bat bilatzen zuten herrialdearen eta Europako kolonizazioaren “zentroen” arteko harremana berregiteko helburuarekin.
Tarsilaren 1930eko hamarkadako obren dimentsio militanteak eta hirurogeiko hamarkadara arte haren gizarte- eta hiri-ingurunearen eraldaketa sakonetan laguntzeko izan zuen gaitasunak berretsi egiten dute bere garaiarekin bat zetorren obra haren indarra. Gainera, Tarsila beti agertu zen berritzeko prest, emakume artista emantzipatu eta independente gisa sasoiaren eta testuinguruaren arabera bizi behar izan zituen baldintza ezegonkorrak gorabehera.
Tarsila do Amaralek hain ongi irudikatu zuen eta sortzen lagundu zuen Brasilgo modernitatean murgiltzeko gonbidapena luzatzen digu artistaren lanak, eta Brasilen zein Europan oraindik ere gaurkotasun handia duten identitate- eta gizarteauziak pizten dituen eta beti eztabaidagai den kontzeptu horren konplexutasun osoa jartzen digu agerian.
Erakusketa Guggenheim Bilbao Museoak eta le GrandPalaisRmn-ek antolatu dute
Aretoak: 201, 202, 203 
Komisarioak: Cecilia Braschi eta Geaninne Gutierrez-Guimarães 
Egoitzak: Musée du Luxembourg, Paris; Guggenheim Bilbao Museoa
 
Tarsila do Amaral 
Posta-txartela (Cartão postal), 1929 
Olio-pintura mihise gainean, 127,5 x 142,5 cm 
Bilduma pribatua, Rio de Janeiro 
© Tarsila do Amaral Licenciamento e Empreendimentos SA 
Argazkia: Jaime Acioli

Erakusketa bideoa

Tarsila do Amaral. Brasil modernoa margotuz erakusketa ezagutzeko bisita birtualaz gozatzera gonbidatzen zaitugu. Ibilbide honek erakusketan dauden artelan eta azalpen-testu guztiak barne hartzen ditu.

HASI

BISITA BIRTUALA

Tarsila do Amaral. Brasil modernoa margotuz

Tarsila do Amaral (Tarsila izen artistikoz ezaguna) Brasilgo modernismoaren figura nagusietako bat izan zen, eta obra original eta iradokitzailea sortu

Tarsila do Amaral. Brasil modernoa margotuz | Guggenheim Bilbao Museoa

3. solairua

Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumaren erakusketa honek biltzen duen lan-sorta, Bigarren Mundu Gerraz geroztik artearen historian izandako une garrantzitsuenen erakusgarri da. Artearen eta arkitekturaren arteko lotura areagotzeko asmo handiko keinu batean, Bildumako piezarik adierazgarrienetako batzuk jasotzen dituen instalazio honek agerian jartzen du eraikinaren jatorrizko egitura, eta goratu egiten ditu Museoko hirugarren solairuko gune zabal eta argitsuak.
Erakusketa artista jakinen artelan berezietan nahiz Bilduman ondo ilustratuta dauden artearen historiako mugimenduetan oinarritzen da. Hala, beren garaiko abangoardian aritu ziren eta beren esparruan ekarpen benetan erabakigarriak egin zituzten sortzaileak aurkezten ditu. Areto bakoitzak artista bakar baten edo partekatutako kezkak ikuspegi desberdinetatik aztergai dituzten hainbat artistaren ekoizpena behatzeko aukera eskaintzen du.
Solairu honetako areto batzuetan, esperientzian oinarritutako kokapen zehatzeko instalazioak edo piezak daude erakusgai, esaterako Sol LeWitt eta El Anatsui artistei eskainitako guneetan. Azken horren obra, Itsaso gorakorra, artista afrikarraren ibilbidean berebiziko garrantzia izan duen eskultura garaikidea da, Bildumarako eskuratutako azkena izateaz gain. Beste areto batzuetan, Bigarren Mundu Gerraren ondoren sortutako arte abstraktuaren garapenari buruzko muntaiak daude ikusgai, gaika antolatuta, baita arte abstraktuaren eta espiritualaren arteko hurbilketak ere, zein 1960tik 1980ra bitartean garatutako arte-lengoaiak, hala nola Pop artea eta herrikoitasunak sorkuntza garaikidean duen presentzia. Gainera, korronte artistiko horiei eta haietan ekarpena egin zuten egileei buruzko dokumentazio historikoa ere badago erakusgai.
2025eko udazkenean, Rodenstock Bildumak epe luzerako maileguan utzitako hainbat lan jarriko dira ikusgai 305, 306 eta 307 aretoetan. Lucio Fontana, Yves Klein, Agnes Martin, Cy Twombly edo Jeff Koons bezalako artista ezagunen piezak izango dira, eta lehen aldia izango da lan horiek multzo gisa erakutsiko direna jendaurrean.
Aretoak: hirugarren solairua 
Komisarioa: Lekha Hileman Waitoller, Marta Blàvia

Hormek hitz egingo balute...

El Anatsui

Jenny Holzer

Jeff Koons

Sol Lewitt

Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumako artelanak

Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumaren erakusketa honek biltzen duen lan-sorta, Bigarren Mundu Gerraz geroztik artearen historian izandako une

Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumako artelanak | Guggenheim Bilbao Museoa

Erakusketa honetan ikus ahal izango dugu 6 eta 12 urte bitarteko ehun haur baino gehiagok 2024-25 ikasturtean egindako lanaren erakusketa bat, Guggenheim Bilbao Museoaren Artea ikasbide hezkuntza-programaren barruan. Ekimen honen bitartez, artistak ikastetxeetako geletara eramaten dira, eta, bertan, irakasleekin zuzenean lan egiten dute artea eskola-ikaskuntzan txertatzeko.
Esplorazio artistikoaren eta artearen inguruko eztabaidaren bidez, ikasleek Lehen Hezkuntzako curriculumaren edukiak jorra ditzakete ikuspegi sortzaile eta pertsonal batetik. Jarduerak artea hainbat ikasgairekin (Zientziak, Hizkuntza edo Matematika) lotzeko diseinatuta daude, eta artea ikasleen inguruko mundua ikertzeko eta ulertzeko bide bihurtzen dute.
Ikasturte honetan, parte hartu duten sei klasek honako hauek aztertu zituzten: egutegiak nola eragiten duen naturaren alderdian, zeintzuk diren gizakiek ingurumenean egiten duten ekintzaren ondorioak edo nola mimetizatu ingurune naturalarekin. Helburu aktibista duen sorkuntza eta horrek gizartean izan dezakeen eragina ere ezagutu zuten, inguruko tokiko artisten obrarekin batera. Artearen bidez eta nork bere burua ezagutzeko jardueren bidez, nortasun pertsonalari nahiz kolektiboari buruzko gogoeta egin zuten, halaber.
Prozesuetan, askotariko teknikak eta diziplinak erabili zituzten; hala nola, pintura, eskultura, argazkigintza edo performancea. Horrela, adierazpen askea sustatu zuten eta sormenak hezkuntzan duen garrantzia nabarmendu  zuten hezkuntza-proiektuetan aplikatu zituzten.

Artea ikasbide 2025

Erakusketa honetan ikus ahal izango dugu 6 eta 12 urte bitarteko ehun haur baino gehiagok 2024-25 ikasturtean egindako lanaren erakusketa bat, Guggenheim

Artea ikasbide 2025 | Guggenheim Bilbao Museoa

Occident

Guggenheim Bilbao Museoak harrotasunez aurkezten du Barbara Kruger artista estatubatuarrari espainiar estatuan eskainitako lehen erakusketa antologikoa. Krugerrek berrogei urtetik gora darama publikoa liluratzen komunikabideetatik ateratako irudi zirraragarriak esaldi ausart eta probokatzaileekin uztartuz eta ikusleak identitatea, desioa eta kontsumismoa moldatzen dituzten botere-dinamikei aurre egitera bultzatuz. Haren obra ikonikoek zuzenean interpelatzen gaituzte, eta gure artean eta inguratzen gaituen munduarekin nola erlazionatzen garen hausnartzera gonbidatzen gaituzte.
Erakusketa honek agerian uzten du Krugerrek nolako trebetasuna duen espazio arkitektonikoak testuan oinarritutako esperientzia murgiltzaile bihurtzeko. Bisitariak hizkuntza ardatz duten indar handiko instalazioetan sartuko dira, non biniloek, soinu-paisaiek eta kanal anitzeko bideo-lanek inguru osoa hartzen duten. Pieza horietako askok Krugerren lehen lanak berraztertzen eta berrimajinatzen dituzte, eta indartu egiten dituzte digitalizazioaren, formatu handiko LED pantailen eta soinua gehitzearen bidez.
Artistarekin elkarlan estuan antolatutako erakusketa honek Krugerrek hizkuntzaren, komunikabideen eta aro digitaleko esanahiaren inguruan egindako ikerketa probokatzaileak aztertzera gonbidatzen du publikoa.
Aretoak: 201, 202, 203, 205, 206, 207, 209 
Komisarioa: Lekha Hileman Waitoller
 
Barbara Kruger 
Titulurik gabea (BETIKO) [Untitled (FOREVER)], 2017 
Inprimaketa binilo-paper gainean 
Neurri aldakorrak 
FOREVER instalazioaren ikuspegia, Sprüth Magers, Berlin, irailak 16, 2017–urtarrilak 20, 2018 
Eskaintza: artista eta Sprüth Magers 
Argazkia: Timo Ohler

Barbara Kruger

Guggenheim Bilbao Museoak harrotasunez aurkezten du Barbara Kruger artista estatubatuarrari espainiar estatuan eskainitako lehen erakusketa antologikoa.

Barbara Kruger | Guggenheim Bilbao Museoa

Sky Hopinka (Ferndale, Washington, 1984) teknika narratibo eta lengoaia indigenekiko interesaren bidez iritsi zen zinematografiara. Ho-chunk nazioko kidea da, eta Kaliforniako Luiseño misioko Pechanga Band of Indians herriaren ondorengoa. Hopinkak bideo-lan konplexuak egiten ditu istorio pertsonalak, indigenen egungo bizitzari buruzko dokumentazioa eta ikonografia abstraktua batuz, botereari eta kulturen arteko komunikazioaren mugei buruzko hausnartzeko modu gisa egin ere.
Hopinkaren Korde gabe (Fainting Spells, 2018) familiaren, tradizioaren, sendatzearen eta paisaiaren inguruko meditazioa da, eta, horren bitartez, Xąwįska edo indiar pipa delakoari buruzko mitologia ikertzen du artistak; hau da, norbait konorterik gabe geratzean Ho-chunk herriak hura esnatzeko erabiltzen duen sendabelarrari buruzkoa. Filmak landare horri eta Ho-chunk tradizioaren barruan duen egitekoari buruzko testuak jasotzen ditu, topaketa, leku ezagun eta fenomeno naturalen irudi abstraktuei gainjarrita; irudiek, sarritan, abangoardia historikoen estetika zinematografikoa gogorarazten dute. Filmaren zatirik handiena Washingtonen eta  Coloradon egin zen, eta pelikula Hopinkaren egungo praktikaren erakuslea da. Berak arte “etnopoetikoa” deitzen dio, kultura indigena biziekin duen sormenezko konexioan oinarritua.
Artistarentzat, Korde gabe lanak zera aztertzen du, “mitoak erakusten diguna eta egiteko duen modua, gaur egungo komunitate natiboetan duen presentzia eta munduan ibiltzeko moduan eragiteko duen manera”. Hopinkak esperientzia pertsonalak gehitzen ditu askotan bere lanean; kasu honetan, aitaren ahotsaren  grabazioak txertatu ditu filmean, paisaia instrumental oparoaren baitan.
Aretoa: 103 
Komisarioa: Geaninne Gutierrez-Guimarães
 
Sky Hopinka 
Korde gabe (Fainting Spells), 2018 
Hiru kanaleko bideoa, koloretan, soinuduna, 9 min, 45 s 
A.P. 1/2, 3 kopiako edizioa 
Solomon R. Guggenheim Museum, New York, honakoak emandako funtsekin erosia: Photography Council, 2021 
© Sky Hopinka

Sky Hopinka: Korde gabe

Sky Hopinka (Ferndale, Washington, 1984) teknika narratibo eta lengoaia indigenekiko interesaren bidez iritsi zen zinematografiara. Ho-chunk nazioko kidea

Sky Hopinka: Korde gabe | Guggenheim Bilbao Museoa

Maria Helena Vieira da Silva (Lisboa, 1908–Paris, 1992) artistaren lanak askotariko estiloak eta eraginak biltzen ditu, azuleju hispaniar-arabiarren berezko dekorazio-geometriatik hasi eta Pierre Bonnarden pinturetan agertzen diren dama-tauladun mahai-zapietaraino. Hori dela-eta, Vieira da Silvaren obrari buruzko azterketek artistak mugimendu eta estilo ugarirekiko zuen zorra nabarmendu izan dute, haren lengoaia artistiko bereziaren garapena azpimarratu beharrean. Artistak sortzen zituen espazio arkitektonikoek abstrakzioaren eta figurazioaren arteko harremana islatzen dute, benetako eta irudimenezko hiri-paisaien arteko muga lausotu egiten baita horietan. Gai hori ez du asko jorratu kritikak, eta erakusketa horixe nabarmentzen ahaleginduko da, hain zuzen ere.
Erakusketak arretaz begiratuko dio Vieira da Silvak 1930eko eta 1980ko hamarkaden artean egindako lanari, eta lan horrek hiri-paisaia arkitektonikoekin duen erlazioa zein memoriak eta jolasak artistaren obran betetzen duten papera aztertuko ditu, beraz, Portugalgo kultura bisualari eta abangoardien mugimenduei (kubismoa eta futurismoa) buruzko erreferentzia formaletatik haratago joango da. Ebaluazio hori egiteko, ezinbestekoa da informalismoak berezkoa duen keinuaren estetikatik independentetzat jotzea Vieira da Silvaren obra —askotan harekin lotu izan baita—, baita artistak Parisen izandako esperientzia aintzat hartzea ere, argiaren hiria Bigarren Mundu Gerraren osteko nazioz gaindiko erakarpen-gune gisa ulertuta. Erakusketan, halaber, artistak Rio de Janeiron egindako egonaldian sortu zituen sareak aztertuko dira (gerra piztu ondoren bertara egin zuen ihes Árpád Szenès senarrarekin batera). Erakusketa sortzailearen lanean forma abstraktuak eta ilusio optikoak etengabeko garapen-prozesuan zirela erakusten duten funtsezko margolan-sorta batean oinarrituko da.
Aretoa: 105 
Komisarioa: Flavia Frigeri 
Egoitzak: Peggy Guggenheim Collection, Venezia; Guggenheim Bilbao Museoa
 
Maria Helena Vieira da Silva (1908 – 1992) 
Balleteko figura (Figure de ballet), 1948 
Olio-pintura eta grafitoa mihise gainean, 27 × 46 cm 
Eskaintza: Galerie Jeanne Bucher Jaeger, Paris - Lisboa 
Inb. zk.: CR587

Maria Helena Vieira da Silva. Espazioaren anatomia

Maria Helena Vieira da Silva (Lisboa, 1908–Paris, 1992) artistaren lanak askotariko estiloak eta eraginak biltzen ditu, azuleju hispaniar-arabiarren

Maria Helena Vieira da Silva. Espazioaren anatomia | Guggenheim Bilbao Museoa

Mark Leckey (Birkenhead, Erresuma Batua, 1964) artista garaikide britainiarra Londresen bizi da eta bertan egiten du lan. 1990eko hamarkadaren amaiera aldera ospea lortu zuenetik, haren praktika itzaltsuak kultura herrikoiaren eta teknologiaren arteko harremana jorratu izan du, eta gazteria, gizarte-klasea eta nostalgia bezalako gaiak ere aztertu izan ditu. Aurkitutako objektuen bidez egindako ekoizpena eta bideo-lanak kultura herrikoitik hartutako elementuetan oinarritzen dira. Bere lanik ezagunenak Fiorucci Made Me Hardcore (1999) bideoa eta UniAddDumThs (2015-orainaldia) instalazioa dira. 2008an, Turner saria jaso zuen urte bereko Industrial Light and Magic erakusketagatik.
Azken sei urteetan, Leckey aurkezle-lanetan aritu da NTS Radio irratian, dagoeneko ospetsuak diren nahiz izena hartzen hasi berriak diren artistek sortutako musika esperimentalari buruzko programa batean, hain zuzen. Guggenheim Bilbao Museoan egingo den erakusketak Leckeyren lanak biltzen dituen iturri ugariak aurkeztuko ditu, hala nola soinua, eskultura eta perfomancea.
Aretoak: 204, 208 
Komisarioa: Lekha Hileman Waitoller
 
Mark Leckey 
Instalazioaren ikuspegia, O’ Magic Power of Bleakness, Tate Britain, Londres, irailaren 24tik urtarrilaren 5era, 2020. 
Argazkia: Mark Blower. Eskaintza: artista, Cabinet Gallery London eta Tate.

in situ: Mark Leckey

Mark Leckey (Birkenhead, Erresuma Batua, 1964) artista garaikide britainiarra Londresen bizi da eta bertan egiten du lan. 1990eko hamarkadaren amaiera

in situ: Mark Leckey | Guggenheim Bilbao Museoa

Iberdrola

Guggenheim Bilbao Museoaren Ingurumen Iraunkortasunerako alor estrategikoan errotuta dago Lurraren arteak erakusketa, eta azken hamarkadetan ingurumenera bideratutako artearen berrirakurketa bat proposatzen du. Forma artistikoei buruzko kartografia berri bat —askotarikoa eta diziplina anitzekoa— eskaintzeaz gain, tresnen, aukeren eta etorkizunen inbentarioa eskaintzea ere badu xede erakusketak. Lurraren arteak erakusketak gure planetaren osasunarekiko kezka jorratzen du, eta, bereziki, lurraren biziraupenarekiko kezka, elementu bizia, plastikoa eta matrizea den aldetik, geografia guztiak zeharkatzen dituzten adierazpen artistikoen gaineko ibilbidearen ardatz egituratzaile gisa. Trazadura horretan, lurrez, egurrez, hostoz, sustraiz eta landarez —hau da, gaur egun indar berria hartu duten antzinako baliabidez— egindako artefaktuak eta duela hamarkada batzuetatik hona Land Art edo Earthworks bezala ezagutu izan diren lurreko esku-hartzeak lotzen dira. Azken horiek antimonumentu biziak dira, urruneko lekuetan eginak, batzuetan iragankorrak izaten direnak; gaur egun, Antropozenoaren profezia gisa irakurtzen ditugun haien aztarnak.
Azken belaunaldietan zehar, oso kultura desberdinetako artistek zera galdetu izan diote euren buruari, ea nola landu daitekeen lurra zaintza eta indarberritzea inoizko gehien behar dituen honetan; nola balioetsi eta itzul ditzakegun egiten dizkigun opariak; nola ikas dezakegun eskaintzen digun hartatik, aberastasun biologiko, mineral, organiko eta kimikoa kentzen ari zaizkiola ematen duenean. Lurzoruak daukan eraikuntza-potentzialak eta hura osatzen duten substantziek eskulturaren, arkitekturaren edo paisajismoaren formulazio klasikoetatik haratago eramaten gaituzte. Azken urteetan, artista askok substratuaren dinamikekin esperimentatu dute, konposizio eta konpostatze prozesuak uztartu dituzte, lerroak marraztuz eta kulturaren eta nekazaritzaren sustrai komunak azaleratuz: forma, formazioa eta terraformazioa. Lurraren arteak erakusketak, beraz, 1970etik gaur egunera bitarteko lan historikoak biltzen ditu, eta eskultura, instalazioa, marrazkia eta perfomancea bezalako baliabideak jorratzen ditu, baita artxiboko materialen aukeraketa zabal bat ere. Lankidetzaren bidez ezagutza-modu anitzak bateratu ohi dituzten praktikak txertatzeak agerian uzten du agronomia, botanika, geologia, kimika eta biologia arteekin, arkitekturarekin eta diseinuarekin nola uztartzen diren.
Aretoak: 201, 202, 203, 205, 206, 207, 209 
Komisarioa: Manuel Cirauqui
 
Giuseppe Penone 
Azazkala eta ereinotz-hostoak (Unghia e foglie di alloro), 1989 
Beira eta ereinotz-hostoak 
Eskaintza: artista eta Marian Goodman Gallery 
Argazkia: Alex Yudzon

Lurraren arteak

Guggenheim Bilbao Museoaren Ingurumen Iraunkortasunerako alor estrategikoan errotuta dago Lurraren arteak erakusketa, eta azken hamarkadetan ingurumenera

Lurraren arteak | Guggenheim Bilbao Museoa

15€ Helduak - 7.5€ Erretiratuak - 7.5€ Ikasleak

Guggenheim Bilbao Museoaren TopARTE ekimenak ingurune hurbileneko erakunde eta eragile kulturalekin duen konpromisoa berretsi nahi du. Elkarlan emankor horren ondorioz, askotariko programa bat sortu da; diziplina anitz biltzen ditu, eduki eta formatu ugari, eta guztiei zuzenduta dago.
Horrenbestez, ekimen horren esparruan, hainbat diziplinatako jarduerak aurkezten dira Museoan; besteak beste, arkitektura, zinema, dantza, diseinua, gastronomia, musika, performancea eta antzerkiarekin erlazionatutakoak.

Non gauden

Irisgarritasuna

Zerbitzuak

Gomendioak

Baliabideak

Inguruan

Argibideak

Ordutegia eta tarifak

Eraikina

Jarduerak

Nahitaezkoak

Artelanak

Artistak

Kontserbazioa

KOSMO

Bilduma

Prestatu zure bisita

Bisita gidatuak eta taldeak

Ibilbideak

ZERO

Bisita liburua

Lan eskaintzak

Basque Artist Program

Hilla Rebay bekak

BASQUE INTERNSHIPS 2025

Enplegua eta praktikak

Egungo Kide Korporatiboak

Onurak

Ekitaldi korporatiboak

Museoaren irudia

Proiektuak babestea

Enpresen babesa

Kanpoaldea

Barrualdea

Eraikuntza

Frank Gehry

Denak

GBInsights

Bisita birtualak

Esperientziak

Ikuspuntuak

Dokumentalak

HARREMANETARAKO

Argibideak: Museora bisitaldiak, sarreren salmenta, erreserbak, ordutegiak… 
<a href="mailto:informacion@guggenheim-bilbao.eus">informacion@guggenheim-bilbao.eus</a>
Jarri gurekin harremanetan: 
<a href="mailto:contacto@guggenheim-bilbao.eus">contacto@guggenheim-bilbao.eus</a>

#MYGUGGENHEIMBILBAO

Guggenheim Bilbao Museoa

Solomon R. Guggenheim Museum

Peggy Guggenheim Collection

Guggenheim Abu Dhabi

Asteartetik igandera, 10:00etatik 19:00etara <a href="/eu/ordutegia-eta-tarifak">[+info]</a>

Erakusketak

Helen Frankenthaler: Araurik gabe margotzen

2025.04.11 - 2025.09.28

Vito Acconci / Sergio Prego: YOU

2025.04.03 - 2025.09.07

in situ: Refik Anadol

2025.03.07 - 2025.10.19

Budapesteko paper gaineko maisulanak

2025.02.28 - 2025.06.01

Tarsila do Amaral. Brasil modernoa margotuz

2025.02.21 - 2025.06.01

Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumako artelanak

2023.01.24 - 2025.12.31

Erakusketak

laster ikusgai

Artea ikasbide 2025

Barbara Kruger

Sky Hopinka: Korde gabe

Maria Helena Vieira da Silva. Espazioaren anatomia

in situ: Mark Leckey

Lurraren arteak

Erakusketakiragandakoak

#MYGUGGENHEIMBILBAO