INGURUMEN-MARGOLANAK

Katzek “ingurumen-margolana” espresioa sortu zuen Egunsentia 3 (Dawn 3) (1995), Larrea (Meadow) (1997), Nire amaren ametsa (My Mother’s Dream) (1998), eta Neguko paisaia 2 (Winter Landscape 2) (2007) lanetan margotzen dituen eskala handiko paisaia monumentalei buruz hitz egiteko. Ingurumen-margolanetan Katzek tamaina esponentzialki handitzen du eta haien neurriak bideragarriak diren mugetaraino handitzen ditu, mihise zabalekin ikuslea bere ikus-eremu guztia okupatzera gonbidatzeko. Gainera, bere margolan monumentalak irudimenez beteak daude, eta murgilketa- eta kontenplazio-esperientzia bat eskaintzen dute, ikusleak margolanaren espazioan bizitzen ari dela imajina dezan. Ikusleak Katzen aurreneko lan askotan irudikatutako figuraren papera hartzen du eta paisaiaren zabalera itzelean murgilduta geratzen da. Bere paisaia monumentalak ingurumen-margolan deituz, Katzek margolanaren lau aldeen bidez mugatuta ez dagoen konposizio ireki eta integral baten kontzeptuan ere sakontzen du. Ezaugarri hori funtsezkoa da 1950eko hamarkadan Jackson Pollocken obra ezagutu zuenetik.