in situ: Igshaan Adams. Hautsa arrotzen: Gorputzaren artxiboa

Igshaan Adams (Lurmutur Hiria, 1982) artistaren diziplina anitzeko lanak gai pertsonalak eta politikoak uztartzen ditu materialaren, keinuaren eta formaren bitartez. Bonteheuwel-en igaro zuen haurtzaroa —apartheidak eragindako bereizkeriak taxututako komunitate batean—, eta garai hura inspirazio-iturri hartuta, Adamsek soka, bihiak eta alanbrea bezalako material xumeak erabiltzen ditu konposizio konplexuen bidez arrazaren, erlijioaren, sexualitatearen eta memoriaren arteko loturak aztertzeko. Bere lanak intimitatea eta deserrotzea ere aditzera ematen ditu, etxeetako linoleozko zoru estanpatuek ezaugarri dituzten motibo geometrikoak abstrakziora eramanda.

Lanik berrienetan, Adamsek bere ikerketa zabaldu du mugimendua sakonagotik arakatu ahal izateko. Hego Afrikako Ipar Lurmutur probintzian dagoen O’okiep hiriko —hau da, amaren aldeko familiaren sorlekuko— Garage Dance Ensemblerekin aurrera eramaten ari den lankidetzak ehungintzaren eta dantzaren arteko elkarrizketa berri bati bidea irekitzeko aukera eman dio artistari. Dantzariekin egindako tailerren bidez, Adamsek prozesu bat asmatu du: dantzarien gorputzak linoleo margotuen gainean jarritako mihiseen gainetik mugitzen dira, eta mihiseok liberazioaren eta konexioaren keinu kolektiboak erregistratzen dituzte “dantza-arrastoak” sortuta. Bata bestearen atzetik egindako dantzasaioetan gainjarriz joan diren arrastoak dira, elkar aurkitzearen partitura bisual modukoak: “aztarna psikiko metatu eta sedimentatuak askatzeko” saialdien arrastoak, artistaren hitzetan.